In de nacht van 17 op 18 augustus 1942 zou een grote aanval plaatsvinden waar er voor het eerst gebruik zou worden gemaakt van een nieuw concept. Een zogenaamde ‘Pathfinder Force’ zou het doel markeren, waarna de ‘normale’ bommenwerpers zouden volgen. Vele squadrons rapporteerden echter niet gereed te zijn, waardoor de aanval beperkt was in grootte en daardoor werd uitgevoerd zoals alle voorgaande aanvallen. In totaal stijgen 139 geallieerde bommenwerpers op om tussen 00:48 en 02:24 uur doelen in Osnabrück te bombarderen. De Duitse Nachtjagd stuurde zeventien toestellen de lucht in om de bommenwerpers te onderscheppen. Negen hiervan werden naar een Britse bommenwerper geleid.
Een van de squadrons die wel gereed is, is het Poolse 300 RAF (Mazowiecki) Squadron. Dit squadron stuurt zeven Wellington Mk.IV’s op pad richting Osnabrück. Eén hiervan is Wellington Z1409 BH-A, welke om 21:57 uur vanaf vliegbasis RAF Ingham was opgestegen. Aan boord van dit toestel bevinden zich vijf Poolse bemanningsleden die de Poolse strijd maar al te graag naar Duitsland brengen. Dit toestel was één van de 111 bommenwerpers die het doel wisten te vinden en succesvol bombardeerden. De toestellen van het Poolse 300 RAF (Mazowiecki) Squadron bombardeerden het doel rond 00:30 uur.
Een Wellington van het Poolse 300 RAF (Mazowiecki) Squadron met rompcode BH-E wordt bewapend
Het Poolse 300 RAF (Mazowiecki) Squadron was het eerste Poolse squadron binnen Bomber Command en voerde tijdens de oorlog de meeste operationele vluchten uit. Ze leed tevens meer verliezen dan enig ander squadron.
Op de terugweg nadert Wellington Z1409 BH-A de Nederlandse grens. Zonder dat de bemanning het doorheeft, wordt de Duitse nachtjagerpiloot Oberleutnant Herbert Lütje van 8. Staffel van Nachtjagdgeschwader 1 (8./NJG 1) door de luchtverkeersleider steeds dichter naar de rustig doorvliegende Wellington Z1409 BH-A geleid. Oberleutnant Herbert Lütje vloog in Messerschmitt Bf 110F-4 G9+AS en was die nacht opgestegen vliegveld Twente.
Zonder waarschuwing wordt Wellington Z1409 BH-A onder vuur genomen door de Duitse nachtjager. Het toestel raakt hierbij zodanig beschadigd, dat de bemanning genoodzaakt is het neerstortende toestel te verlaten. Piloot Sergeant Izydor J. Konderak weet het toestel zo lang in de lucht te houden waardoor zijn vier bemanningsleden het toestel met hun parachute kunnen verlaten. Door de wind dreven zij af naar Nederlands grondgebied en werden daar later gevangengenomen.
Piloot Sergeant Izydor J. Konderak in zijn vliegersuitrusting
Sergeant Izydor J. Konderak weet vervolgens een noodlanding uit te voeren, waarna hij met het toestel een kilometer van de Nederlandse grens vandaan aan de grond komt. Hierbij, of door de aanval van de nachtjager, raakt Sergeant Izydor J. Konderak echter zwaargewond. Hij wordt krijgsgevangene gemaakt en opgenomen in het ziekenhuis te Lingen. Hier komt hij op 22 augustus 1942, vier dagen na de fatale dag, alsnog te overlijden aan zijn verwondingen.
Laten we de herinnering levendig houden aan wat Sergeant Izydor Jan Konderak, Flying Officer Kazimierz Zakrzewski-Ruciński, Warrant Officer Henryk Kazimierz Kowalski, Warrant Officer Wladyslaw Vandalla en Sergeant Jan Hmenia voor onze vrijheid deden.
Izydor J. Konderak
Piloot
DOW
Kazimierz Zakrzewski-Ruciński
Navigator
POW
Henryk K. Kowalski
Radiotelegrafist
POW
Wladyslaw Vandalla
Neuskoepelschutter
POW
Jan Hmenia
Staartschutter
POW
Piloot Sergeant Izydor J. Konderak, het enige bemanningslid van Wellington Z1409 BH-A dat sneuvelde, werd tijdelijk begraven op de begraafplaats te Lingen. Hij werd na de oorlog gerepatrieerd naar Reichswald Forest War Cemetery.
Rust in vrede.
Het graf van Izydor J. Konderak
Heeft u meer informatie over deze crash? Lever het aan!
Dit Lost Wings bord is mogelijk gemaakt door de Eems Dollard Regio (EDR).